| با امام حسین(ع) در سایه قرآن |
| نگارش یافته توسط سیدعلیرضا جعفرى | |
|
پیامبـر اکرم(ص) فرمـود: ((مـن دو چیز گرانمایه در میان شما به یادگار مى نهم: در ذیل آیه 62 سـوره بقره امام(ع) فرمود: اگر آنها[ یهودیان]با نیتـى صادق و عقیده اى درست از عمق جان خـداى را به ((محمد و آل پاکـش)) مى خواندند تا نگاهشان دارد ... حتما خداوند با کرمش به آنها پـاسخ مـى داد; امـا کـوتـاهـى کـردنـد ... در ذیل آیه 97 سـوره بقره امام(ع) مى فرماید: همانگونه که یهود را به جهت دشمنـى با جبـرئیل(ع), مـورد مذمت قرار داده; دشمنان ((اهل بیت)) را نیز مشمول سرزنـش خـویـش گردانیده است. زیرا به اعتقـاد آنان نیز جبـرئیل(ع) و فـرشتگان مقـرب خـدا بـراى یارى رسـانـدن به محمـد(ص) و علـى(ع) فـرود مـىآمـدنـد ... امـام(ع) به اشـاره پـدر گـرامـى اش حضـرت امیـرمـومنــان(ع) در تـوضیح مراد از ((ناس)), در آیه 199 سوره بقره مى فرماید: مقصود از آن, ما اهل بیت هستیـم و به همیـن جهت, خداوند مى فرماید: از همان جایـى که مردم (ناس) کوچ مـى کنند, کـوچ کنید[ .و پیروى از اهل بیت را پیشه خویـش سازید] در آیه 75 سوره انفال مى خوانیـم: ... و خـویشاوندان نسبت به یکدیگر در احکامى که خدا مقرر داشته [از دیگران] سزاوارترنـد. امام(ع) فرمـود: هنگامـى که ایـن آیه نازل شـد, از رسـول خـدا(ص) در باره تاءویل آن پـرسیـدم. رسـول خدا(ص) فرمـود: به خـدا سـوگند, جز شما کـس دیگرى را قصد نکرده است و شما همان خـویشاونـدان من هستید. پـس هر گاه مـن از دنیا رفتـم, پدرت علـى(ع) نسبت به من و جانشینى مـن سزاوارتر است; و هر گاه پدرت از دنیا برود, برادرت حسـن(ع) بـدان سزاوارتر است; و آنگاه که حسـن(ع) از دنیا بـرود, تـو بـدان مقام سزاوارتـرى. گفتـم: اى رسـول خـدا, بعد از مـن چه کسـى شایسته آن مقام است؟ فرمـود: پسرت على. به همیـن ترتیب نام یکایک ائمه اطهار (علیهم السلام) را بـرشمرد; هر کـدام را بعد از دیگرى شایسته تر به خلافت دانست و در پایان فرمـود: غیبت در زمان نهمیـن فرزندت به وقـوع مى پیوندد. ایـن ائمه نسل تواند, خداوند علم و فهم مرا به ایشان عطا کرده است و سرشت آنها از سرشت مـن است. خدایا ایـن مردم را چه مى شود که با آزار خاندانم مرا مىآزارند؟! خداوند شفاعتـم را نصیب ایشان نگرداند. در آیه 29 سوره رعد مى خـوانیـم: ((آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادنـد, طـوبـى و بهتـریـن سـرانجامها در انتظارشان است.)) امام(ع) مـى فرمایـد: ایـن آیه در مورد امیرمـومنان نازل شده است. ((طـوبى)) درختى است در خانه وى در بهشت و هیچ میوه اى در هیچ خانه اى از خانه هاى بهشت نیست; مگـر آنکه شاخه اى از ایـن درخت در آن وجـود دارد. خداوند در آیه 71 سوره اسراء مى فرماید: ((روزى که هر گروهى را با پیشوا و امام خویـش مى خـوانیـم ...)) امام(ع) فرمـود: آرى, پیشـوایان دو دسته اند; امامـى که مردم را به هـدایت دعوت مى کند و مـردم از وى پیروى مـى کننـد و به سعادت مى رسند و امامى که مردم را به گمراهى فرا مـى خـواند و مردم نیز از وى پیروى مى کنند[.و در تباهـى غوطه ور مـى گردنـد] 2پـرسـش از ولایت اهل بیت در قیـامت2 خـداونـد در آیه 36 سـوره اســراء مـى فـرمایـد: ((چشـم و گـوش و دل, تمامـى اینها مـورد پـرسـش و بازخـواست قـرار مـى گیرنـد.)) امام(ع) فـرمـود[ :رسـول خـدا(ص) فرمـود]: ... به عزت پروردگارم سـوگنـد, تمامـى امت مـن در روز قیامت باز داشته مـى شـونـد و از ولایت امیرمـومنان(ع) بازخـواست مى گردند. در آیه 82 سـوره کهف مـى خـوانیـم: ((... و امـا آن دیــوار, از آن دو یتیـم در آن شهر بـود و زیر آن گنجـى متعلق بدانها وجـود داشت و پدرشان مردى نیکـوکار بـود. پروردگارت مى خـواست آنها به حد بلـوغ برسند و گنج خـود را بیرون آورند...)) امام به یکى از منحرفان مى فرماید: به خاطر احترام چه کسـى آن دیـوار براى ایـن دو یتیـم محفـوظ مانـد؟ مرد گفت: پدرشان امام فرمـود: آیا پـدر آنها بهتر بود یا رسول خدا؟ آن مرد بدیـن وسیله به مقام و عظمت آن خـانـدان پـى بـرد و سـرافکنـده و شـرمسـار گـردیـد. شخصـى از آن حضـرت در بـاره آیه 19 سـوره حج پـرسیــد. خداوند در این آیه مى فرماید: ((اینان دو گروهند (دشمـن یکدیگر) که در باره پروردگارشان به جـدال و نزاع برخاستند.)) امام پاسخ داد: ما و بنى امیه هستیـم که در باره خداى ـ عزوجل ـ به جدال و مخـاصمه پـرداخته ایـم; مـا مـى گـوییـم خـداى راست گفت; و آنـان مـى گـویند: خـداى دروغ گفت: پـس ما و ایشان تا روز قیامت[ نیز] دشمن یکدیگریم. در آیه 41 سوره حج مى خوانیم: [))یاران خدا] کسانى هستند که اگر در زمیـن بدانها قدرت و مکنت بخشیـم, نماز را بـرپا داشته و زکات را مـى پـردازنـد و امـر به معروف و نهى از منکر مـى کنند و ...)) امام(ع) فرمـود: ایـن آیه در شـاءن مـا اهل بیت فـرو فـرستـاده شـده است. خداوند در آیه 33 سـوره احزاب مـى فرماید: ((خـداوند اراده کرده است که پلیـدى و گناه را تنها از شما اهل بیت دور سـازد و شمـا را پاک گرداند[ .و به مقام عصمت رساند])) آن حضرت فرمود: رسـول خـدا(ص) در منزل ام سلمه بـود که بـرایـش[ غذایـى به نام] حریره آوردند. آن حضرت على و فاطمه و حسـن و حسیـن(ع) را فرا خواند و همگى از آن خـوردند. سپـس عباى خیبرى بر آنها افکند و آیه فـوق را تلاوت فرمود. خـداونـد در آیه 12 سـورء یـس مـى فـرمـایـد: ((و همه چیز را در امام آشکار کننـده اى برشمرده ایـم.)) آن حضرت فرمود: ... حضرت رسـول خـدا(ص) فرمـود: مراد از ((امام مبیـن)) امیرالمـومنیـن(ع) است, بـى تردید او همان امامـى است که خداى ـ تبارک و تعالـى ـ در وى علـم هر چیزى را به شماره درآورده است. در آیه 23 سوره شورى مى خوانیم: خـداونـد در آیه 29 سـوره فتح مـى فـرمـایــد: ((... آنان[ کسانـى که با رسـول خـدا(ص) در برابر کفار سرسخت و در میان خـود مهربانند] را مـى بینـى که پیـوسته در حال رکـوع و سجـودنـد ...)) امام(ع) فرمـود: ایـن آیه در باره علـى بـن ابـى طالب(ع) نازل شده است. در آیات آغازیـن سوره شمس مى خوانیـم: ((سوگند به خورشید و تابش و گسترش نـور آن در هنگام بالا آمـدن ...; و سـوگنـد به ماه, آن هنگام که در پى خورشید برآید و سوگند به روز آن هنگام که زمیـن را روشنایـى مـى بخشد.)) امام(ع) فرمـود: مراد از خـورشید, محمد رسـول خدا است; و مراد از ماه امیرمومنیـن على است که به دنبال محمد(ص) مـىآید و مراد از روز قائم آل محمد است که زمیـن را از قسط و عدل پر مى سازد. در آیه 11 سوره ضحى مى خوانیـم: ((... و اما نعمت پروردگارت را, پس بازگو کـن.)) امام(ع) فرمود: مراد از نعمت, دین و اعتقاد به ولایت اهل بیت (علیهم السلام) است. امیرالمومنین(ع) سـوره قـدر را تلاوت مـى فرمـود. حسیـن(ع) گفت: پدر, گـویا ایـن سـوره[ که]از دهان شما[ شنیده مـى شـود] شیرینى خاصـى دارد! حضرت فرمـود: اى فرزند رسـول خدا و فرزندم, مـن از این سوره چیزى مى دانم که تو نمى دانى. هنگامى که ایـن سوره نازل شد, جـدت رسـول خـدا(ص) مرا فرا خـواند. وقتـى به محضرش شرفیاب شدم] آن را برایـم قرائت فرمود; سپـس بر شانه راستـم زد و گفت: اى برادر من و وصـى من و سرپرست و والى امتـم بعد از مـن, و اى دشمن دشمنان مـن تا روزى که همگان برانگیخته شـوند, ایـن سـوره بعد از مـن براى تـو است و بعد از تـو بـراى فـرزنـدانت[ .آرى] جبرئیل(ع) برادر فرشته ام, حـوادث امتـم را در سنت خویـش برایـم گفته است و همانها را براى تـو نیز بازگو خواهد کرد. ایـن سوره در جان قدسى تو و جانشینان[ مـن و تو] تا آن هنگام که طلوع فجر قـائم(ع) سـرزنـد همـاره نـوربخـش خـواهـد بــود. |
کلمات کلیدی:
عیدغدیر، عید برادری واخوت را به مسلمانان عالم تبریک می گویم
انا مدینه العلم وعلی بابها
پیامبر اکرم (ص)
درغدیر آنگاه پیغمبر به مردم خطبه خواند
فاتح خیبر ، علی را جانشــین خـــود نشاند
گفت پیغمبرکه مولا شما زین پس علی است
نورحق درچهره ی نورانی وی متجلی است
هرکه من را دوست دارد مهر ورزد با علی
شدعلی ،زین پس شما را ای مسلمانان ولی
بس دعـــا فرمود پیغـــمبر علی را بعد ازآن
عید شد برما مسلمانان غـــدیر ازآن زمــان
در ره ایـــــمان علی شد رهنــمای رهروان
آنکه دریایـی است در تقوا دانش بـی کـران
فاتح خیبر علی وسـاقی کوثـــر علــی است
کان علم ومعرفت رابهترین گوهـرعلی است
درسخاوت،درصلابت بی رقیب است آن ادیب
عارف است وعاشق است ونکته دان است وخطیب
کلمات کلیدی:
معلّمی هنر است، هنر آموختن هر آن چه سال ها با سعی و تلاش اندوخته است. معلّمی
عشقی است الهی و آسمانی است که پروردگارِ مهربان به انسان اعطا کرد تا با همّت
بلند خویش روشنائی شب های تارِ جهالت و نادانی باشد. معلمّی، مهری است که
از روز ازل با گل آدمی سرشته شد تا مردم از ظلمات جهل به نور دانایی،
رهنمون شوند. براستی که معلّمی شغل نیست، عشق است.
یادوخاطره مرحوم حاج ابراهیم کریمی مدیر سابق دبستان ارشاد بیستجان که نمونه کامل واسوه مردم داری ومعلمی بود گرامی باد
کلمات کلیدی:
