حضرت علی علیه ‏السلام

در سیره حکومتی خویش بسیار مراقب بودند

تا افراد صالح و شایسته را برای اداره امور انتخاب کنند

و کسانی را که لیاقت، شایستگی و برتری بیشتری نسبت به سایرین دارند،

برای انجام مسئولیت برگزینند. آن حضرت هرگز اجازه نمی‏دادند والیان ناشایست بر

مردم حکومت کنند؛ چنان که همه افرادی را که عثمان بر سر کار آورده بود،

از کار برکنار نمودند و افرادی را که شایستگی کافی برای

انجام مسئولیت داشتند، بر سر کار آوردند؛

زیرا آنان پست و مقام خود را

یا به سبب اشرافیت

و یا بازیهای سیاسی به دست آورده بودند.

حتی خود معاویه را نیز که از سران قبیله قریش بود، از کار برکنار نمودند.

ابن عباس می‏گوید: «وقتی از مکه به مدینه بازگشتم، زمانی بود که مردم با علی علیه‏السلام بیعت کرده بودند. به منزل علی علیه‏السلام رفتم و دیدم مغیرة بن شعبه با حضرت خلوت کرده است. صبر کردم تا مغیره از منزل خارج شد. نزد حضرت رفتم و پرسیدم: مغیره چه می‏گفت؟ حضرت فرمودند: مغیره دو بار نزد من آمد.