کره‌ جنوبی؛ مرخصی اجباری در روز خانواده

کره‌ جنوبی با نرخ 1.2 فرزند به ازای هر زن دیگر کشور توسعه یافته شرق آسیاست که با کاهش و پیری جمعیت روبروست. این میزان کاهش جمعیت حتی از چین نیز که سیاست تک‌فرزندی را به اجرا گذاشت، بیشتر است. کره‌ جنوبی نیز همانند ایران در دهه 70 و 80 میلادی سیاست‌های سختگیرانه‌ای برای کنترل جمعیت و تک‌فرزندی در پیش گرفت اما امروز با مشکل پیری روبروست. مهمترین مانع بر سر راه زوج‌های کره‌ای امروز بدهی سنگین خانواده‌هاست که انگیزه بچه‌دار شدن و تحمل هزینه‌های بیشتر را به حداقل رسانده است. یکی از مهمترین دغدغه‌های خانواده‌ها تأمین مخارج سلامت و آموزش فرزندان است، ازین رو دولت کره جنوبی متعهد شده است هزینه‌های مراکز دولتی نگهداری کودک – مهدکودک‌ها – را به نصف کاهش دهد و همچنین با در پیش گرفتن سیاست‌های فرهنگی، در تغییر الگوی مدرک-محور بودن و رابطه تحصیلات عالی و موفقیت دارد.

علاوه بر این، کره‌ جنوبی مشوق‌های اقتصادی را نیز در نظر گرفته است. از هدایای نقدی به ازای هر فرزند بیشتر تا ابتکاراتی چون روز خانواده. براساس این اقدام ابتکاری وزارت سلامت کره جنوبی، سومین چهارشنبه هر ماه "روز خانواده" نام گرفته است و در این روز چراغ تمام ادارات رأس ساعت 19 خاموش خواهد شد و تمامی کارمندان باید زودتر از همیشه به منزل رفته و در کنار خانواده خود باشند. به گفته مقامات کره‌ای، تحکیم پیوندهای خانوادگی موجب افزایش اشتیاق زوج‌ها به فرزندآوری بیشتر می‌شود.

همچنین دولت کره جنوبی برای آندسته از مادرانی که بدلیل سختی‌های دوران بارداری رغبتی به باردار شدن ندارند، برای زوج‌هایی که لحاق خارج از رحم را انتخاب کنند، 3 هزار دلار پاداش در نظر گرفته است.

روسیه؛ روز ملی حاملگی

فدراسیون روسیه نیز از دهه 1990 میلادی با کاهش زاد و ولد و افزایش مرگ و میر (که یکی از عوامل آن شیوع استفاده از الکل است) مواجه شده است. در سال 2007 دولت روسیه روز 12 سپتامبر را "روز ملی حاملگی" قرار داده است به امید اینکه با تعطیلی این روز و ایجاد انگیزه ملی و وطن پرستانه در زوج های جوان، آن ها اقدام به فرزندآوری کنند. علاوه بر این اقدام فرهنگی، مادرانی که در این روز فرزندشان به دنیا بیاید شانس برنده شدن یخچال فریزر، وجه نقد و حتی خودرو خواهند داشت. 

همچنین در برخی از مناطق روسیه برای تولد هر فرزند مبلغ 250 هزار روبل (معادل 10 هزار دلار) هدیه نقدی نیز در نظر گرفته شده است. بنابر گزارش موسسه فوربز، بررسی آمار رشد جمعیت روسیه نشان می‌دهد این سیاست‌ها چندان بی‌اثر نبوده است و این کشور توانسته است در سال 2012 ایالات متحده را در رشد جمعیت پشت سر بگذارد. با توجه به پراکندگی جمعیت روسیه نسبت به وسعت این کشور پیش بینی شده بود در صورت عدم حل مشکل کاهش جمعیت، تا سال 2050 جمعیت این کشور به 100 میلیون نفر کاهش یابد. ولادیمیر پوتین نیز در مبارزات انتخاباتی خود در سال 2011 متعهد شد طی 5 سال با سرمایه‌گذاری 33 میلیارد دلاری، زاد و ولد این کشور را 30 درصد افزایش دهد.

رسیدن نرخ رشد جمعیت روسیه به آمریکا در سال 2011 با اجرای سیاست‌های تشویقی

ژاپن؛ مستمری سالانه و ابداع روبات‌های کودک

ژاپن علاوه بر دست و پنجه نرم کردن با رکود اقتصادی، با نرخ پایین زاد و ولد نیز روبروست؛ کاهش جمعیت ژاپن به حدی است که کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند با روند کنونی تا هزار سال آینده نسل ژاپنی‌ها منقرض خواهد شد. نرخ زاد و ولد ژاپن از سال 1975 به این سو، از به کمتر از دو فرزند به ازای هر زن رسید و هم اکنون نیز 1.39 فرزند به ازای هر زن است. جمعیت سالمندان ژاپن به حدی افزایش پیدا کرده است که در سال 2012 میزان فروش پوشک بزرگسالان از پوشک نوزادان در این کشور پیشی گرفت!

نمودار کاهش جمعیت ژاپن از دهه 50 میلادی به بعد

منتقدان معتقدند دولت ژاپن همچنان نسبت به کاهش و پیری جمعیت این کشور بی تفاوت هستند. از سوی دیگر یک مخترع ژاپنی برای پر کردن خلاء فرزند نوزادی پلاستیکی را ساخته است که مانند یک کودک واقعی گریه می کند، مریض می شود و درد می کشد و نسبت به ابراز احساسات والدینش واکنش نشان می دهد. سازنده این کودک که "یوتارو" نام گرفته است، امیدوار است با برانگیخته شدن احساس پدرانه و مادرانه در صاحبان این کودک روزی یک کودک واقعی بسازد!

"یوتارو" روبات کودک ژاپنی که قابلیت واکنش نسبت به احساسات والدین را دارد!

اما دولت ژاپن آنقدر که منتقدانش می‌گوید هم بیکار ننشسته است تا هزار سال دیگر نسل ژاپنی‌ها منقرض شود! مقامات این کشور سعی کرده‌اند با محور قرار دادن کمک‌های نقدی، خانواده‌ها را به داشتن فرزند ترغیب کنند؛ هزینه‌های بالای تحصیل و بهداشت از جمله بزرگترین موانع زاد و ولد در این کشور است. دولت ژاپن از سال 2009 میلادی بسته حمایتی را پیشنهاد کرد تا خانواده‌ها به ازای هریک از فرزندانشان تا سن 15 سالگی، مستمری سالانه معادل 3300 دلار دریافت کنند. همچنین بهره‌مندی از مزایای مراکز دولتی نگهداری کودک، تحصیل رایگان و ... از جمله سیاست‌های ژاپن برای تشویق زوج‌های جوان به پدر یا مادر شدن است.اما پرداخت‌های نقدی و کمک‌های اقتصادی همه مشکل را حل نمی‌کند. جامعه ژاپن بطور سنتی جامعه‌ای مرد سالار است که زنان تمام کارهای خانه را بر دوش دارند و همین موضوع، زنان ژاپنی را نسبت به بچه‌دار شدن بی علاقه کرده است. از این رو، تشویق مردان به مشارکت در کارهای خانه و کمک به همسرانشان از جمله اقدامات فرهنگی در این کشور برای افزایش میل به فرزندآوری بوده است. به عقیده کارشناسان این کشور، کمک‌های اقتصادی می‌تواند به جهش ناگهانی در رشد جمعیت کمک کند اما برای داشتن رشد پایدار، توجه به مسائل فرهنگی و روابط درون خانواده‌ها مهمتر از مسائل اقتصادی است.

رومانی؛ تنبیه مجردها و بدون فرزندها

رومانی هم مانند کشورهایی که تا کنون به آن‌ها اشاره کردیم با کاهش زاد و ولد روبروست. اما تفاوتی که رومانی با روش‌های مورد اشاره در کشورهای دیگر دارد، اتخاذ سیاست‌های تنبیهی برای خانواده‌هایی است که بچه‌دار نمی‌شوند. در دهه 1960 میلادی رشد جمعیت در رومانی به صفر نزدیک شد که برای کشوری کمونیست با الگوهای مارکسیستی که سلامت اقتصادی را بسته به تقویت قشر کارگر می‌داند. ازین رو دولت از سال 1966 دست به کار شد.

دولت رومانی در انتخاب سیاست هایشان به تشویق بیشتر به سراغ تنبیه رفتند؛ در حالی که مشوق‌های اقتصادی و مالیاتی برای تشویق خانواده‌ها به بچه‌دار شدن در نظر گرفته شده است، اما وزن بیشتری به تنبیه مالیاتی افرادی که از ازدواج و بچه‌دار شدن امتناع می ورزند داده شده است. براساس این قانون، تمام شهروندان (اعم از زن و مرد) رومانی پس از سن 25 سالگی در صورت نداشتن فرزند (چه مجرد باشند چه متأهل)، باید مالیات بپردازند که می تواند تا 20 درصد درآمد آنان را ببلعد. همچنین قوانین سختگیرانه برای طلاق و استقرار پلیس در بیمارستان‌ها برای جلوگیری از سقط جنین به همراه توقف واردات وسایل پیشگیری از بارداری نیز از دیگر سیاست‌های رومانی در این مسیر بوده است. قوانین سختگیرانه برای طلاق در دهه 60 میلادی به حدی رسید که در سال 1967 تنها به 28 زوج اجازه جدایی داده شد. 

این اقدامات در همان سال اول جواب داد و زاد و ولد در رومانی از 273 هزار واقعه تولد، به بیش از 527 هزار مورد رسید. البته بدلیل سختگیرانه بودن برخی از این سیاست‌ها، فراز و فرودهایی هم داشته که مهمترین آن کاهش دوباره رشد جمعیت در دهه 80 میلادی بود. این سختگیری‌ها تا جایی پیش رفت که پلیس زنان را تحت مراقبت‌ها و معاینه‌های دوره‌ای قرار می‌داد تا در صورت محرز شدن حاملگی، تا تولد نوزاد تحت نظارت باشند. همچنین زوج‌هایی که برای مدت طولانی بچه‌دار نمی‌شدند از سوی کمیته‌ای، مورد بازخواست و رفتارهای زناشویی آنان مورد بازپرسی قرار می‌گرفت.

در نهایت این سیاست‌ها در سال 1989 و با سقوط "نیکولای چائوشسکو" دبیرکل حزب کمونیست رومانی، متوقف شد. جمعیت رومانی تا سال 1991 رشدی سریع داشت اما از آن زمان، روند نزولی را در پیش گرفت. در سال 1991 جمعیت این کشور به بیش از 23 میلیون نفر رسید اما جمعیت این کشور تا سال 2011 به 20 میلیون نفر و در سال 2012 به 19 میلیون نفر کاهش یافت که مهاجرت به کشورهای غرب اروپا برای کار از جمله دلایل این کاهش شدید است. معضلات اقتصادی رومانی همچنان گریبانگیر مردم این کشور است و ریاضت اقتصادی در رومانی هم در عدم تمایل به زاد و ولد نقشی پررنگ داشته است.

کاهش شدید زاد و ولد بدلیل مشکلات اقتصادی و مهاجرت، رومانی را با پیری و کاهش جمعیت درگیر ساخته است

در سال 2013 در این کشور تنها 180 هزار نوزاد متولد شد که پایین‌ترین میزان از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون است. نرخ زاد و ولد هم اکنون 1.4 فرزند به ازای هر زن است که برای رهایی از معضل کنونی، این رقم باید به 2.2 فرزند برسد و با روند کنونی جمعیت این کشور تا 2016 بیش از هفت میلیون نفر کاهش خواهد یافت.