1.هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛

زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟

هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.

2. زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذ کر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛

کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان.

اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

3. اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟

این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند.

بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.

4. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست.

غصه ها مال گذشته و آینده است.

حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟

تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

5. موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود.

وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود.

آمادگی موت خوب است، نه زود مردن.

بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود.

ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ.
حضرت امیر علیه السلام فرمود:

یک ساعت آخرت را به همه ی دنیا نمی دهم.

آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

6.اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیا قابل مشاهده است؛

مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد.

7. تربت، دفع بلا می‌کند و همه ی تب ها و طوفان ها و زلزله ها

با یک سر سوزن از آن آرام می شود.

مؤمن سرانجام تربت می‌شود.

اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور می‌کند.

8. هر وقت غصه دار شدید،

برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات

از زنده ها و مرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد، استغفار کنید.

غصه‌دار که می‌شوید، گویا بدنتان چین می‌خورد

و استغفار که می‌کنید، این چین ها باز می شود.

9. تا می گویم شما آدم خوبی هستید، شما می گویید خوبی از خودتان است

و خودتان خوبید.

خدا هم همین طور است.

تا به خدا می گویید خدایا تو غفّاری، تو ستّاری، تو رحمانی و…

خدا می فرماید خودت غفّاری، خودت ستّاری، خودت رحمانی و… .

کار محبت همین است.

10. با تکرار کردن کارهای خوب، عادت حاصل می شود.

بعد عادت به عبادت منجر می شود.

عبادت هم معرفت ایجاد می کند.

بعد ملکات فاضله در فرد به وجود می آید و نهایتا به ولایت منجر می شود.

11. خدا عبادت وعده ی بعد را نخواسته است؛

ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم،

در حالی که معلوم نیست تا یک وعده ی بعد زنده باشیم.

12. لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد،

گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو.

حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم کم بر تو معلوم شود که

به راست خدا خوب خدایی است

و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی،

فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود.

13. ازهر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست.

نکند خدا را بپوشانی و آنرا به خودت یا به دیگران نسبت بدهی

که ظلمی بزرگ تر از این نیست.

اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می آوری.

هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربت تعریف کن.

بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او.

هر زیبایی و خوبی که دیدی رب و پروردگارت را یاد کن،

همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای دهه ی اول ذیحجه می فرماید:

به عدد همه چیزهای عالم لا اله الا الله

14. "دل های مؤمنین که به هم وصل می‌شود، آب کُر است.

وقتی به علــی علیه السّلام متّصل شد، به دریا وصل شده است...

شخصِ تنها ، آب قلیل است و در تماس با نجاست نجس می شود ،

ولی آب کُر نه تنها نجس نمی شود ، بلکه متنجس را هم پاک می کند."

15. هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن.

در "الا"، تشدید را محکم ادا کن،

تا اگر چیزی باقی مانده، از ریشه کنده شود

و وجودت پاک شود.

آن گاه "الله"را بگو همه ی دلت را تصرف کند.

منبع:بنای محبوب

بسم الله الرّحمن الرّحیم

سلام بر شما خوبان

امروز از شما دعوت میکنم که ییایید و یک دقیقه پای درس استاد اخلاق و عارف جلیل القدر، میرزا اسماعیل دولابی بنشینید.

اگر شما هم مثل من لذت بردید، برای بنده دعا کنید و برای شادی روح میرزا اسماعیل دولابی هم صلواتی بفرستید.

خیلی نگو من گناهکارم. هی نگو من گنهکارم. این را ادامه نده تا به یقین برسد. روی صفات خوب و کارهای خوبت کار کن تا به یقین برسند. معصیت را به یقین نرسان. ایمان را به شک تبدیل نکن. اینکه به شما روزی داده، خلق کرده، اینجا نشانده، هیچ کدام دست ما نبوده است، همه را خدا کرده است. در این یقین‌ها شک نکنید. از آن طرف پشت بام نیفتید!

بعضی‌ها احتیاط می‌کنند عقب عقب می‌روند و از آن طرف پشت بام می‌افتند. جماعت زیادی از آن طرف افتادند. اصلا من ندیده ام کسی از جلو بیفتد. همه از پشت سر می‌افتند. پشت رو هم افتاده‌اند، حالا چطور می‌شود بیاوریشان بالا! از پشت سر افتاده‌اند  . 

               وقتی بسم الله را بفهمید دیگر نه از جلو می‌افتید نه از پشت سر.

تاثیر زبان

اگر چهار مرتبه بگویی بیچاره ام و عادت کنی، اوضاع خیلی بی ریخت می شود... همیشه بگویید الحمدلله، شکر خدا. بلکه بتوانی دلت را هم با زبانت همراه کنی. اگر پکر هستی دو مرتبه همراه با دلت بگو الحمدلله. آن وقت غمت را از بین می برد... امیدوارم جلوی زبانت را بگیری که موثر است.

کار فقط برای خدا

از هر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آنرا به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگ تر از این نیست. اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می آوری. هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربّت تعریف کن. بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او. هر زیبایی و خوبی که دیدی ربّ و پروردگارت را یاد کن، همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای دهه اول ذیحجه می فرماید:

                            به عدد همه چیزهای عالم لا اله الا الله.

خلوت با خدا

هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو :

                               با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟

                             هر کس گرفتار است، در واقع گرفتهیار است.

(برگرفته از کتاب طوبای محبت)

به گزارش سرویس گیشه جام نیوز؛

یک نماینده مجلس ترکیه از حزب لاییک جمهوریخواه خلق (CHP) در اعتراض به سیاست های دولت اسلامگرای رجب طیب اردوغان با یک پلاکارد در جلسه مجلس حاضر شد.

به گزارش عصر ایران به نقل از سی.ان.ان ترک، در این پلاکارد با مقایسه حجاب زنان ایران در سال 1960 و سال 2013 دو تصویر متفاوت از ایران دوران شاه و زمان حاضر را به نمایش گذاشته و در زیر آن نوشته است: ترکیه ایران نخواهد شد.

به تازگی ورود اولین نمایندگان محجبه به پارلمان ترکیه پس از 14 سال، نگرانی محافل لائیک در این کشور را به دنبال داشته است. طبق آمار رسمی دولت ترکیه، بیش از 60 درصد زنان ترکیه حجاب اسلامی دارند.

گاهی تو را به دست باد می سپارم تا نوازش کند وجود نازنیت را…

گاهی زیر باران خیس می شوی تا شسته شود نگاه های هرزه مانده بر تو؛ تنت زخمی است، می دانم، و باران مرحم زخم است! و گاهی زیر آفتاب داغ می سوزی و سرخ می شوی از عطش،اما همچنان بر وفاداریت به من استواری…!

گاهی سر به زیر گرمای وجودت می کشم و تو را پناه اشک های خویش می سازم… و چه راز داری که ماجرای اشک هایم را در دلت نگاه می داری، در سکوتی ابدی! وجودت سنگری است ما بین من و آنچه با من در عناد است و تو، چه زیبا دشمنانم را ناامید می کنی، از به دست آوردن غنیمتی حتی ناچیز!

چه خوب است که هستی نازنینم! چه خوب است که تیرگی را به جان می خری تا دنیایی زیر سایه ات روشن بماند! و چه پر ماجرایی، تاریخی برای بودنت خون داده است؛ از قرن ها پیش دغدغه بوده ای …از قرن ها پیش ارزش …!

ای شاهد به جای مانده از کربلا…! ای شاهد به جای مانده از ماجرای در و دیوار و آتش…! چه والا مقامی که آقایم حسین هنگامه‌ی شهادت چشمانش نگران هتک حرمت به تو بود! ادامه مطلب...

روز چهارشنبه درکارگاه آموزشی نشاط اجتماعی مشاوران ناحیه 5اصفهان که با ارائه مطالب توسط آقای دکتر محمدرضا عابدی برگزار شد حضور داشتم. دراین جلسه استادنشاط اجتماعی رابا موضوع ایام دهه محرم به صورت شاخص به خوبی بیان کردند.

ایشان ظهر عاشورا رااوج نشاط اجتماعی مردم ایران توصیف کردند.چرا؟

میزان همدلی وهمراهی مردم باهم ویگانگی وعدم تبعیض درپذیرایی از عزاداران امام حسین (ع)ونپرسیدن از نام ونشان افراد شرکت کننده ومشارکت همگانی دراین مراسم نشاط اجتماعی رابالا میبرد.

به یاد روزهای کودکی خودم درمحله بیستجان افتادم. جمع آوری قالی های مردم برای فرش کردن مسجد امام زمان (عج)ومسجد جامع وهدیه برنج لنجان به عنوان نذر برای پخت نهار ظهر عاشورا وقربانی گوسفند درخیابان اصلی وتهیه غذا از آن وحرکت دسته جمعی بعد از تعزیه صبح عاشورا به طرف امامزاده احمد بابا شیخعلی وبعد ناهار ظهر عاشورا وعصر عاشورا پذیرایی از عزاداران بابا شیخ علی فراموش نشدنی است.

علی رغم تبلیغات صهیونیست ها وسلفی ها که شیعه رامتهم به الغای غم واندوه وعزا می کنند سخنان این استاد گرانمایه مشاوره دانشگاه اصفهان نشان می دهد که نشاط اجتماعی  درجامعه ایران دراوج اقامه عزای سید الشهدا وجود دارد .

نمی دانم تاحالا درمورد زنانی که در طول دوران دفاع مقدس برای رزمندگان نان می پختند ، لباس می دوختند ، لباس وپتوهای کهنه راوصله می زدند ، تدارکات سربازان امام زمان راآماده می کردندو...چیزی شنیده اید یانه.عدهای ازمادران رزمندگان اسلام درمحله بیستجان درطول جنگ بدون ادعا وسر وصدا وتبلیغات وامتیاز سابقه جبهه این کار رامی کردند. بعضی هاشان مادر شهید بودند. بعضی درجوار رحمت حق آرام گرفته اند وبعضی با بیماری دردوره ناتوانی خود همچنان شاکر نعمت های الهی هستند.

سالن گلستان شهدای زرین شهر وسالن طبقه دوم مسجد اعظم گواهی می دهد که این شیر زنان کربلایی چگونه بدون ادعا پشتیبان فرزندان رزمنده خود بودند . اینان به واقع کار زینبی کردند .آیا ما هیچ گاه سراغ ایشان رامی گیریم.چقدر فراموشکارشدیم.این شیرزنان رایاد کنید. اگر هرسال برای رزمندگان همایش برگزار می کنیم ، این زینبیان بی ادعا راهم به یاد بیاوریم. خداوند درگذشتگان از ایشان رادرجوار رحمت خود جای دهد وایثارگران که هنوز درفضای جامعه ما تنس می کنند عاقبت به خیر کند.

شهدا شرمنده ایم.

می آئی و دوباره غمی ناب می شوم
از چشمه های اشک تو سیراب می شوم

ماه محرّم است و خدا اشک می خرد
آری دوباره گوهر نایاب می شوم

بعد از نماز، وقت ادای عزای تو
مِن بعد، اهل هیئت و محراب می شوم

یک پرچمی به سر در این خانه می زنم
اینگونه در بهشت غمت باب می شوم

من در طواف اشک بگردم به دور تو
از حاجیان مهریه ی آب می شوم

فرقی نمی کند که کجا خدمتی کنم
هرجا که هست خادم ارباب می شوم

این روزها هوای تو را جستجو کنم
این ماه را برای تو بیتاب می شوم

حتّی غبار پرچم تو می دهد شفا
اینجا دخیل تک تک اسباب می شوم

یا هوالآخر و هو الاول

مینویسم غدیر از اول

از سراج المنیر از اول

تو همان مستجار هستی و من

من همان مستجیر از اول

دل به بیگانه ای نبستم من

بر تو بودم اسیر از اول

پدر خاک حضرت افلاک

همنشین فقیر از اول

سفره ی تو ندید عمری جز

نمک و نان و شیر از اول

از تو من را گناه دورم کرد

دست من را بگیر از اول

گرچه روز غدیر امضا شد

بودی آقا امیر از اول

با ولای توام تا آخر

همه پای توام تا آخر

ادامه مطلب...

حقائق و اعمال روز دحو الارض(25 ذی القعده) از کتاب شریف المراقبات

کار مهم در این ماه آگاهى از نعمتهایى است که خداوند در روز دحوالارض (گسترش زمین) به بشر ارزانى داشته است.زیرا آگاهى از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبه شکر است . همانگونه که در روایات بر این مطلب تصریح و در علم اخلاق ثابت شده است .
در روایات زیادى آمده است که در بیست و پنجم ذى القعده کعبه نصب گردیده، زمین گسترده شده، آدم پایین آمده، خلیل و عیسى ^{علیهما السلام} متولد شدند و رحمت پخش شده است.

از امیرالمؤمنین ^{علیه السلام} روایت شده است که فرمودند «اولین رحمتى که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنجم ذى القعده بود. کسى که این روز را روزه داشته و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهى که در این روز براى ذکر پروردگار بزرگشان گرد هم آیند، پراکنده نمى گردند مگر این که خواسته آنان داده مى شود. در این روز یک میلیون رحمت نازل مى شود که نود و نه هزار تاى آن براى روزه داران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود» ادامه مطلب...

امام صادق علیه السلام شیخ الائمه است،از همه ائمه دیگر عمر بیشترى نصیب ایشان شد،شصت و پنج‏ساله بود که از دنیا رحلت فرمود.عمر نسبتا طویل آن حضرت و فتورى که در دستگاه خلافت رخ داد که امویان و عباسیان سر گرم زد و خورد با یکدیگر بودند فرصتى طلایى براى امام به وجود آورد که بساط افاضه و تعلیم را بگستراند و به تعلیم و تربیت و تاسیس حوزه علمى عظیمى بپردازد،جمله‏«قال الصادق‏»شعار علم حدیث گردد،و به نشر و پخش حقایق اسلام موفق گردد.از آن زمان تا زمان ما هر کس از علما و دانشمندان اعم از شیعى مذهب و غیره که نام آن حضرت را در کتب و آثار خود ذکر کرده‏اند با ذکر حوزه و مدرسه‏اى که آن حضرت تاسیس کرد و شاگردان زیادى که تربیت کرد و رونقى که به بازار علم و فرهنگ اسلامى داد توام ذکر کرده‏اند،همان طورى که همه به مقام تقوا و معنویت و عبادت آن حضرت نیز اعتراف کرده‏اند.

شیخ مفید از علماى شیعه مى‏گوید آنقدر آثار علمى از آن حضرت نقل شده که در همه بلاد منتشر شده.از هیچ کدام از علماى اهل بیت آنقدر که از آن حضرت نقل شد،نقل نشده.اصحاب حدیث نام کسانى را که در خدمت آن حضرت شاگردى کرده‏اند و از خرمن وجودش خوشه گرفته‏اند ضبط کرده‏اند،چهار هزار نفر بوده‏اند و در میان اینها از همه طبقات و صاحبان عقاید و آراء و افکار گوناگون بوده‏اند.

محمد بن عبد الکریم شهرستانى،از علماى بزرگ اهل تسنن و صاحب کتاب معروف الملل و النحل،درباره آن حضرت مى‏گوید:«هو ذو علم غزیر،و ادب کامل فى الحکمة،و زهد فى الدنیا،و ورع عن الشهوات.»یعنى او،هم داراى علم و حکمت فراوان و هم داراى زهد و ورع و تقواى کامل بود،بعد مى‏گوید مدتها در مدینه بود،شاگردان و شیعیان خود را تعلیم مى‏کرد،و مدتى هم در عراق اقامت کرد و در همه عمر متعرض جاه و مقام و ریاست نشد و سر گرم تعلیم و تربیت‏بود.در آخر کلامش در بیان علت اینکه امام صادق توجهى به جاه و مقام و ریاست نداشت این طور مى‏گوید:«من غرق فى بحر المعرفة لم یقع فى شط،و من تعلى الى ذروة الحقیقة لم یخف من حط.»یعنى آن که در دریاى معارف غوطه‏ور است‏به خشکى ساحل تن در نمى‏دهد،و کسى که به قله اعلاى حقیقت رسیده نگران پستى و انحطاط نیست.

کلماتى که بزرگان اسلامى از هر فرقه و مذهب در تجلیل مقام امام صادق صلوات الله علیه گفته‏اند زیاد است،منظورم نقل آنها نیست،منظورم اشاره‏اى بود به اینکه هر کس امام صادق علیه السلام را مى‏شناسد آن حضرت را با حوزه و مدرسه‏اى عظیم و پر نفع و ثمر که آثارش هنوز باقى و زنده است مى‏شناسد.حوزه‏هاى علمیه امروز شیعه امتداد حوزه آن روز آن حضرت است.

سخن در اطراف امام صادق سلام الله علیه میدان وسیعى دارد.در قسمتهاى مختلف مى‏توان سخن گفت زیرا اولا سخنان خود آن حضرت در قسمتهاى مختلف مخصوصا در حکمت عملى و موعظه زیاد است و شایسته عنوان کردن است،ثانیا در تاریخ زندگى آن حضرت قضایاى جالب و آموزنده فراوان است.بعلاوه احتجاجات و استدلالات عالى و پر معنى با دهریین و ارباب ادیان و متکلمان فرق دیگر اسلامى و صاحبان آراء و عقاید مختلف،بسیار دارد که همه قابل استفاده است.گذشته از همه اینها تاریخ معاصر آن حضرت که با خود آن حضرت یا شاگردان آن حضرت مرتبط است‏ شنیدنى و آموختنى است. ادامه مطلب...